در روز ماه رمضان المبارک 1360 (ه-ق)پس از این که پانزده روز از مشاهده حق محروم بودم برایم معنای حدیثی که از عیسی السلام روایت شده که :

« کسی که دوباره متولدنشده داخل ملکوت آسمانا وزمین نمی شود»روشن گشت و کشف شد؛و آن هنگامی بود که با مکاشفه ای سری روشن شد که تنها شخصی می تواند تا حدودی حق را مشاهده نموده وبه عالم الوهی پی ببرد که برای بار دوم از رحم عالم دنیا به فضای عالم ملکوت تولد یافته و ابزار ادراک و آگاهی مناسب با آن عالم را داشته باشد یعنی شعور وآگاهی او همسنخ با آن واز آن عالم باشد؛ زیرا ضرورتا باید بین حس کننده وشی قابل حس وهم چنین عالم ومعلوم وعاقل ومعقول تناسب باشد ومشاهده خدا هر چند از وجه او باشد فقط برای کسی امکان دارد که صاحب قلبی غیر از این قلب صنوبری که در وسط سینه جای گرفته است باشد ودارای چشم وگوشی باشد غیر از آنکه ما در هر جنبندهای زمینی میبینیم .

منبع:سیروسلوک،مجتهده بانو امین